EERSTE DAGEN STAGE GEWOON FIEN ...

Op donderdag 23 april begon de laatste stageweek van het academiejaar. Deze keer geen mand vol gezonde groenten, maar Fien en haar wondermooie hoed voor de koningin. Fien is immers het hoofdpersonage in het boek Gewoon Fien waar de hele stageweek rond opgebouwd werd. Ben je benieuwd naar het verhaal van Fien? Dan kan je best een kijkje nemen op http://lemniscaat.xs4all.nl:88/downloads/gewoon_fien_lo.pdf . Op deze website kan je een pdf-bestand van het boek bekijken.

Donderdagmorgen maakten de kinderen voor het eerst kennis met het boek. In het midden van de onthaalhoek plaatste ik het portret van Fien. Na een kort momentje van spontane reacties en de voorstelling van de matrix gingen de kleuters aan de slag in de verschillende hoeken. De kleuters knipten de boeken van Fien uit en kleefden ze daarna van klein naar groot op hun blad, ze omcirkelden groepjes van drie Fienen, stempelden met wattenstaafjes het groene kleedje van Fien of gingen de vorm van het zeteltje omranden. Er waren zelfs enkele kleuters die begeleid mochten werken met de matrix. De drukke voormiddag werd afgesloten met een rustig godsdienstmoment in de kring.
Aan de hand van het kleine stokpoppentheater (Fien en haar moeder in de zetel) ervaarden de kleuters hoe Fien door haar mama getroost wordt. Daarna legden we samen de link met de troostende Jezus. Hij troost de blinde Bartimeüs. Bij het kaarsje beloofden de kleuters om net zoals Jezus en Fiens mama hun vrienden te troosten op verdrietige momenten.

Tijdens het middagonthaal werd de aanwezigheidskalender voorgesteld. Voortaan werden alle aanwezige kleuters op de zolder van Fien gekleefd. Afwezige kleuters werden op het huisje bevestigd tot ze terug naar de klas kwamen.

Vooraleer de kleuters een zolder gingen knutselen, gaven ze een kleine kartonnen doos door. Ik vertelde hen dat ik de doos op mijn zolder gevonden had. Ik kon helemaal niet bedenken wat er in zou kunnen zitten. De kleuters daarentegen waren erg enthousiast en wisten allemaal wel iets te verzinnen. Elk om de beurt vertelden ze hun idee. Oude boekenkasten, kapotte computers, oude muntstukken, versleten kleren, speelgoedtreintjes van vroeger... de inspiratie was eindeloos. De laatste kleuter in de rij opende de doos... en een oude hoed kwam tevoorschijn. Zo hadden we meteen al een eerste exemplaar om aan onze hoedenkapstok te hangen.

De eerste stagedag werd afgesloten met het themalied. De kleuters bevestigden de prenten, met velcron, aan de muzikale buis en zongen vol enthousiasme mee. De begeleiding op het keyboard vonden ze heerlijk. De kleuters waren erg enthousiast toen ze - voor het naar huis gaan - voor één keer heel even zelf op de toetsen mochten drukken. Een meisje heel gewoon, die had een mooie droom. Fien zei: 'Kijk mij, ik wil bijzonder zijn.' Naar zolder ging ze toen en knutselde een hoed...

Vrijdagmorgen werd de dag gestart met een fijn ochtendonthaal. Handpop Nellie vertelde hoe ze met de plumeau het stof op Cezars zolder had weggeveegd. De kleuters toverden in hun gedachten de onthaalhoek om tot een zolder en gingen bij het aflopen van de klaslijst elk om de beurt hun plaats op de bank afstoffen. Dat was natuurlijk lachen geblazen. De kleuters zorgden ervoor dat hun plaatsje op zolder erg netjes werd. Maar hoe geef je een plumeau door zonder de andere in het gezicht te kriebelen? Daar moesten de kleuters nog wat op oefenen.

We plaatsten naast de muzikale buis nu ook de gedichtenbuis. Aan de hand van prenten en bewegingen leerden de kinderen op een speelse manier om het gedicht mee op te zeggen.

Daarna was het tijd voor zolderstoeispelen in de turnzaal. De kleuters hielpen naarstig bij het plaatsen van de zaal en maakten aan de hand van pictogrammen kennis met de geldende regels.

Na de speeltijd stond opeens een enorm grote doos in de klas. Wat zou daar nou toch inzitten, vroegen de kleuters zich af. Natuurlijk kriebelden hun vingertjes heel erg om de doos open te maken. Eerst gingen de kleuters opnieuw aan hun zolder werken, een werkblaadje maken, een Fientje stempelen of nog wat anders doen. Na het opruimmoment verzamelden de kleuters zich in de onthaalhoek rond de grote doos. Intussen hadden de kleuters wel opgemerkt dat het niet zomaar een doos was, maar de doos van Fien. De doos waarin ze de hoed gestopt heeft voor de koningin. Een kleuter liep rond de doos en vertelde de anderen wat hij allemaal zag. Een andere kleuter keek - net zoals Fien - vanop het krukje naar de doos. Enkele kleuters mochten zelfs al eens proberen te kijken door het kleine handvat van de doos. Uiteindelijk ging de plakband eraf en werd het deksel heel langzaam geopend ... En toen ... 'Ja, zie je wel', hoorde ik een kleuter enthousiast roepen, 'de hoed van Fien, de echte!'.

De hoed werd op Fiens hoofd geplaatst en heel goed gehoed werd het weekend ingeluid.